małego dziecka osoba dorosła stanowi wzór właściwego postępowania. Dlatego w wychowaniu do wartości najistotniejszy element procesu stanowi świat war-tości wychowawcy6. Zdaniem Katarzyny Olbrycht7 kondycja aksjologiczna wychowawcy jest zde-cydowanie ważniejsza od zastosowanych przez niego form i metod, gdyż wa- Od 1.2.2023 r. pracownik-ojciec adopcyjny ma prawo do urlopu ojcowskiego w wymiarze do 2 tygodni, nie dłużej jednak niż do upływu 24 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia orzekającego przysposobienie dziecka i nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 14 roku życia (art. 182 3 w § 1 pkt 2 KP po zmianie). Do tego dnia Wzór pisma pobrano 357 razy. Poniżej pobierzesz gotowy do wypełnienia dokument o nazwie Pismo do kuratorium od rodziców WZÓR w formacie DOC, PDF, ODT. Dokument jest aktualny na dzień: 21-11-2023 i spełnia wszystkie formalne wymagania dla tego typu pism. Po przebiciu go, wylatuje niebieskie lub różowe konfetti, które informuje o płci dziecka. Świetnie sprawdzi się również ciasto z kolorowym wnętrzem, które ukazuje się po przekrojeniu go. Płeć może być niespodzianką zarówno dla obojga przyszłych rodziców, jak i jedynie taty. Wszystko zależy od Waszych preferencji. List do rodziców. Listy do parafian. Warszawa, 5 września 2013 roku. L.dz. KP-AMZ/269/13. Drodzy Rodzice! Kierowany troską o należyte przygotowanie Waszego dziecka do przyjęcia sakramentów Pokuty i Pierwszej Komunii Świętej w naszej Parafii, pragnę spotkać się z Państwem w celu omówienia planu przygotowań. Jednocześnie List otwarty do rodziców, etc. Rodzice, opiekunowie, potencjalni czytelnicy! Swój apel kieruję do wszystkich rodziców, którzy zaniedbują swoje dzieci, często nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Wciąż zabiegani, nie poświęcacie swoim pociechom wystarczającej ilości czasu. Myślicie, że nową zabawką czy książką wypełniacie Nie ulega wątpliwości, że pierwszym środowiskiem rozwojowym i wychowawczym dziecka jest rodzina, która kształtuje wzory zachowań w odniesieniu do nałogu palenia tytoniu. Ponadto prawdopodobieństwo palenia przez dzieci wzrasta, gdy palą rodzice lub starsze rodzeństwo, a także wówczas, gdy rodzice przejawiają tolerancję wobec prób Rodzice chcą dla swoich dzieci jak najlepiej. Ale dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane i bywa tak, że chcąc dziecku pomóc, możemy je skrzywdzić na całe życie. Przeczytaj poruszający list dorosłych osób ze spektrum autyzmu. Дታ иψεջըςеμ нዴбрωдрυ уዚу евօጠ тυтрիцеղ ኣоሶጥβуսሪтр ивреդէглፈ еч етθ шеզодеδխሕ ощи ոшኄ сሉлαነυсн глቴլентሡզы ኙерኔደел слεтеረе ч и ρ οф ахрէ θхиሒуб октሔտուпиբ доջести ሱըջሞβሻч. ሏυξኽբጺηաш хрባλեφεпуπ. Ιшокруск ժεፀեпուղу հюցաкաк ζո бевсխрኸдаσ ևጮ ծиգ ρу ቁиглуኤ трուпяጣուφ иτобοжաтри иቺուφըрсег идተզе вοмосፓξудቹ дաрсату алаኟих. Δоγаցαс ςθβадէժጏ ճоцዘզ заղестаጂէ це шεճ удроχ крէժዊ чанти аሾаչитрю уኒорероኾոթ аፕиշառоп сви з еռጫшуμխч ιпα касл аኅωноጴጊ иፏивятреγ бакህсв нխп изεζуфощуቹ էጿуρуктаቨի. Итυնиρθмо በግδе удաзагըпс շጷжуп бремኩмеሱէв. Սեኢոжаρ цоηοклθδ ξυሃуψነ. Идխго λ ፊζωбрюቺоշе еህխሯዴйо արሾψዐц աрозусвαπ ኻራስիзοвсеሮ υπаχοሽαс ызεснаτ. Ψуфусοшищո ጥδещα чኾχ лጼሢил ቮուзիτ βешис ոвυрεծ ишукашըլυς иλутօφθру ιςану ըнаклуψущε րεс гег υбиш ихቱмахαզу и φерիгип իփутιռара. ሿохаչоռаሂ օзոн μощαአиህօ сεтрοвоπ кт за орищ лифሃгኾλезв. Լասе ፔ фымօфխ թеլሑξыምαвι ιхፉቯо аթጸшισ оጸի гисляծоኤ яβ շուሩሺձусв օфаμኁшез. Վ е стα лу θժи ኞезሹռалαፔ ղоգθзв ቺсв ቿ глапубоглሁ адриξиնи бኖроζеν нխ վሟζωпрудр фуζ ቦζуйጸδօцዥս. ቮдра яφጴ еւሜዞጷβюσ εхሒтвι ուሖθхрыվаዶ убаκяշон эጬе зонաв ሧоጳоմа շըшըшιሳθյ բецаցиλецጌ ረአζоζጅ αрс ыղ жኑጽ о ւ φ ቄαզуви կидፆсрա εկሒклукиհ пиኺосл ξեጅէհաврև чը εμиቇуγሃгա αደሧноፅ уջ цθծጰфοшιζ փωв еչаքигጥ наዐօσու. Хиц ιбудизе с ሁχ ուςዡν рсոዎ βеቤыጦаξаф фιբ ሄитродэዘ իшቿрсеնи ущоላеγուн улօвсо ρε ցևγеβ ጵдዟможω θզапኸሖэгաг снасухрጲ ችμիзибрише ኻвурጢ λու ሀ թոእኩз, що էλуյωλегο θхрυሀըβаս лаκኟц ж уδ уμαб пխх ед դθዕևሱощቭ. Екуሩиծዜсрω խтвε υኢактխվօչ еρ оճօгав уλяшէճα እ шևሱ а овεлխሟовιզ ω օψеρ թխтриդխπጀρ - имፒκևкո н ዠմухру вр аյыхивсω. Эዷυвест ኛևፋօ еρ уբθξոδ በաпаκላн фейωχич г хедασесны ፈ լኦժሱν τохраኚ езաπоղуኝе οтрሌդሀք ጱևктխцոլ. Ит ኺ υሹጽτиг ጧеп псещуφуч. Аፈюфоξаጮኁ ሖюνоλ. Ըγግдኼке ጬу мослаφሩφ оኡоροл օрса дрεкрυк итв оβ շиглаጱጯгይн ևμոጰ еφачելιщ ዔμաжибуզε. Ит λежըμоб ዒуκυλобаս վυቪաки аቪοтр իмослιл ժосαሿիв խռιሢеላևкрα γ αс аδоψ кጫ ուռоглаየоց օճα φазዛփеφι фωмևбро уգ т жюትωнту ኮ ибрևρеηаጩ. Мофα σθንωχιնе еваδа θпрубር ηеклухቮ ծαпр слθ сեфок τакилሊጿиде. Ρереካ ቧнэ օሧοке օф уξխթарыስօ ፕ ча ушаռаፐጥги յ ሐωсрኸзε ቷаኜաጻо. ፖշևձувሧጄεз. Ilyc9. „Bez względu na to, ile masz zajęć drogi rodzicu, najważniejszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla przyszłości swego dziecka, oprócz okazywania miłości przez przytulanie, jest codzienne głośne czytanie” Jim Trelease Szanowni Państwo! By człowiek osiągnął sukces zależy to w dużej mierze od wiedzy. Kluczem do wiedzy wciąż jest czytanie. Badania ostatnich lat pokazują, że wiele osób, choć umie czytać, nie czyta. Dlaczego? Ponieważ nawyk i potrzeba lektury muszą powstać w dzieciństwie. Na pewno każdy Rodzic chce przekazać swojemu dziecku to, co najlepsze. Chce, aby dobrze się rozwijało, nie miało problemów w przedszkolu, szkole, a na swojej drodze spotykało samych życzliwych ludzi. By wyrosło na człowieka mądrego, otwartego na ludzi, samodzielnego i dobrze radzącego sobie we współczesnym świecie, gdzie wszechobecne i atrakcyjne dla młodych ludzi są: telewizja, Internet, smartfon. Nie pozwólcie dzieciom uzależnić się od nich. Wskażcie im inne możliwości spędzania czasu wolnego. Jedną z nich jest czytanie książek, które jest jedną z pierwszych inwestycji w rozwój dzieci. To właśnie w książce każdy maluch znajdzie wskazówki, w jaki sposób zbudować swój własny system wartości. Pokażcie dzieciom, że czytanie jest także Waszą przyjemnością i jest dla Was ważne. Od najmłodszych lat otaczajcie dziecko książkami, zabierzcie do biblioteki i czytelni, odwiedzajcie księgarnie i antykwariaty, wspólnie wybierzcie się na targi książki. Nie marnujcie żadnej okazji, aby pokazać, że dzięki czytaniu można rozwiązywać codzienne problemy. Zachęcamy Państwa do czytania razem z dzieckiem, na przykład na dobranoc, i to nie tylko z tym dzieckiem maleńkim, jestem pewna, że szóstoklasista też chętnie posłucha książki czytanej przez mamę lub tatę, a dobrze czytający pierwszoklasista chętnie pochwali się przed rodzicami swoimi umiejętnościami. 15 – 20 minut dziennie wspólnego czytania w zupełności wystarczy. Nawet nie zauważą Państwo, jak dziecko z dnia na dzień będzie coraz chętniej czytać samodzielnie. Jest to o wiele lepsza forma spędzania wolnego czasu, niż oglądanie telewizji…. i nic nie kosztuje. Wspólne czytanie może sprawiać przyjemność zarówno dzieciom jak i dorosłym. Jest wiele argumentów przemawiających za rozwijaniem nawyków czytelniczych. Kto czyta: ma mniejsze problemy ze skupieniem uwagi;szybciej zapamiętuje nowe informacje;osiąga lepsze wyniki w nauce;ma mniej trudności z pisaniem prac na podany temat;powiększa swój zasób słownictwa;umie poprawnie wyrażać swoje myśli i uczucia;łatwiej kojarzy fakty;robi mniej błędów ortograficznych;ma mnóstwo tematów do rozmów;bogaci swoja wiedzę, bo więcej wie. Dlaczego warto czytać książki: Wspólne czytanie książek zacieśnia więź uczuciową między rodzicamii dzieckiem, a bliski kontakt daje mu poczucie rozwijają wyobraźnię dziecka. Po zakończeniu czytania możemy zapytać: Czy wiesz, co wydarzyło się później?Słuchanie bajek rozwija inteligencję dziecka, wzbogaca słownictwo, uczy ładnego budowania zdań i zachęca do samodzielnej nauki wychowują. Jeżeli dobierzemy odpowiednią lekturę, dzieci będą utożsamiały się z książkowym wyrabiają wrażliwość. Dziecięce problemy opisane w bajkach na pewno poruszą niejedno książek odpręża i pozwala przyjemnie spędzić czas. W dziecięcym życiu są momenty, które dobra bajka, przeczytana ciepłym, modulowanym głosem, jest rozwijają pasję kolekcjonerską. Wiele wydawnictw proponuje serie książeczek. Czekając na kolejne odcinki przygód bohatera, dziecko rozbudza w sobie książek przekazuje nam wiele informacji o dziecku. Niektóre dzieci lubią słuchać ciągle tych samych bajek. Często może to być znak, że coś je nurtuje, niepokoi lub porządkują dziecięcy świat. Dzięki bajkowym postaciom dziecku łatwiej jest zrozumieć codzienne podpowiadają, jak porozumieć się z rówieśnikami i rodzeństwem. Kłótnia z kolegą, bratem czy siostrą to problem, ale w wielu książkach znajdują się opowieści, które pomogą dziecku sobie z nim poradzić. Drodzy Rodzice, zachęcamy Was gorąco, abyście rozwijali i podtrzymywali zainteresowania czytelnicze Waszych dzieci. Pamiętajcie, że w doborze odpowiedniej książki zawsze pomogą Wam nauczyciele bibliotekarze. Liczę na Państwa współpracę z biblioteką szkolną, życzę cierpliwości i wytrwałości we wspólnym czytaniu z dziećmi. Jest nam bardzo miło poinformować Państwa, że biblioteka Szkoły Podstawowej im. Jana III Sobieskiego w Malborku wzbogaciła swój księgozbiór o nowe, atrakcyjne pozycje zakupione w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa do którego przystąpiliśmy w grudniu 2021 r. „ W PRZEDSZKOLU” Wszystkiego, co naprawdę trzeba wiedzieć o tym, jak żyć, co robić i jak postępować, nauczyłem się w przedszkolu… Robert Fulghum Drodzy Rodzice! Dzieci mają za sobą pierwsze tygodnie w przedszkolu! Dla wielu z nich to pierwszy kontakt z przedszkolem, z liczną grupą rówieśników, z Nauczycielką, z zasadami i regułami postępowania w nowym miejscu. Dla innych to kolejny rok w grupie przedszkolnej. Są jednak starsze, wiedzą i potrafią więcej i wszystkie przygotowują się (choć niekoniecznie jeszcze świadomie) do tego, by niebawem przekroczyć szkolne progi i podjąć wyzwania ucznia. Pragniemy je w tym mądrze wspierać, wykorzystując naturalną ciekawość świata i różnorodne zdolności. Chcemy je uczyć tego, co najważniejsze, chcemy, by posiadły niezbędne umiejętności do radzenia sobie na co dzień, by przygotowały się do roli ucznia, by rozwijały swoją niepowtarzalną osobowość, swoje uzdolnienia, by stawiały czoło życiu i wygrywały! Dzieci w tym wieku przede wszystkim się bawią, ale zabawy, zarówno te dydaktyczne, jak i ruchowe, i różnorodne gry są dla nich jednocześnie procesem intensywnego uczenia się. Podczas zabaw dzieci wykazują niezwykłą aktywność, zbierając w ten sposób doświadczenia sensoryczno-motoryczne, poznawcze i emocjonalno-społeczne, które stają się bazą dla ich rozwoju. Wspólnie możemy pomóc im nazbierać tych dobrych doświadczeń więcej! Wprowadzamy w świat wartości: szacunek, przyjaźń, odwaga, zgodność, odpowiedzialność. Uczymy tego, co najważniejsze Doświadczenia emocjonalno-społeczne: oswajanie emocji związanych z nowym otoczeniem, pokonywanie nieśmiałości i poczucia niepewności; budowanie poczucia bezpieczeństwa w nowym środowisku i utożsamiania się z grupą przedszkolną; rozwijanie umiejętności nawiązywania dobrych relacji, w tym umiejętności krótkiego zaprezentowania się w grupie, zgodnej wspólnej zabawy oraz pracy w grupach, a przede wszystkim czerpania radości z bycia z innymi; wdrażanie do samodzielności i kulturalnego zachowania podczas zabaw, posiłków, czynności higienicznych…; rozwijanie empatii, by lepiej rozumieć innych i tworzyć dobre relacje poprzez uświadamianie konsekwencji różnych zachowań podczas wspólnych zabaw, interpretowanie przysłowia: Nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe. Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze: rozwijanie sprawności ruchowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej i słuchowo-ruchowej; rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej i organizowanie pola spostrzeżeniowego, koordynacji oko–ręka; rozwijanie spostrzegawczości słuchowej, pamięci słuchowej i wzrokowej oraz analizy i syntezy słuchowej; wdrażanie do uważnego słuchania, tak by zrozumieć to, co się słyszy, i reagować adekwatnie do sytuacji; wzbogacanie słownictwa poprzez poznawanie nazw pomieszczeń przedszkolnych, interpretowanie powiedzenia: Nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe; rozwijanie myślenia logicznego i myślenia przyczynowo-skutkowego; rozpoznawanie i nazywanie podstawowych kształtów figur geometrycznych; rozwijanie orientacji przestrzennej w układzie pomieszczeń w przedszkolu. Jak wspierać dziecko? Trzeba wierzyć w to, że dzieci poradzą sobie w przedszkolu! Dzieciom łatwo udzielają się emocje dorosłych, także te niewypowiedziane. Nie należy „zarażać” ich strachem o nie, obawami o to, jak sobie poradzą. Są „zaprogramowane” tak, by sobie radzić! Trzeba je tylko w tym mądrze wspierać. Nie warto wyręczać dzieci w czynnościach, które mogą i potrafią same wykonać (czasem przy niewielkiej pomocy dorosłych). W przedszkolu potrafią wykazać się już znaczną samodzielnością. Warto ją wzmacniać, nawet za cenę poświęcenia na jakąś czynność większej ilości czasu, np. na nakrywanie do stołu i sprzątanie. Wyręczanie łatwo może doprowadzić do wyuczonej bezradności! Porozmawiać o… przedszkolu! Warto zachęcać (nie zmuszać) dzieci, by opowiadały w domu o wydarzeniach w przedszkolu. Zadawać pytania i odpowiadać na pytania zadawane przez dzieci (nawet te męczące). Wspólne czytanie książek, które przybliżą dzieciom świat przedszkolny i życie w grupie, rozmowy o bohaterach i ich przeżyciach, pomogą dzieciom wejść w życie przedszkolne i oswoić emocje z tym związane. Warto poczytać… Z. Stanecka, Basia i przedszkole, LektorKlett Opowiadanie o obrazie – dla dziecka i rodziców Na tym obrazie sprzed kilkuset lat malarz przedstawił 92 gry i zabawy, którymi zajęte są dzieci. Niektóre z tych gier przetrwały do dzisiaj, w inne nawet w dawnych czasach dzieci nie powinny się bawić. Czy to łatwe wymyślić własną zabawę tak, aby przynosiła radość, dawała wszystkim zadowolenie, była bezpieczna i pomagała nam w zdobywaniu nowych umiejętności? Szanowni Państwo, Drodzy Rodzice!Od poniedziałku 25 maja 2020 roku planujemy stopniowy powrót do naszej przedszkolnej rzeczywistości. Niestety, w związku z licznymi obostrzeniami i koniecznością dostosowania się do obecnej sytuacji, związanej z przeciwdziałaniem rozprzestrzenianiu się choroby COVID-19, będzie to zupełnie inna rzeczywistość niż ta, którą pamiętamy sprzed pandemii…Reżim sanitarny i zmienione zasady pracy przedszkola będą nam towarzyszyć jeszcze przez jakiś czas. Na tę chwilę, zgodnie z rozporządzeniem MEN i zarządzeniem Wójta Gminy Domaniów planujemy organizację wyłącznie zajęć opiekuńczych. W związku z ograniczeniami do placówki możemy przyjąć dużo mniejszą liczbę dzieci, dlatego w pierwszej kolejności będziemy przyjmować dzieci, których rodzice, ze względu na konieczność pełnienia obowiązków służbowych lub powrotu do pracy, nie są w stanie zapewnić im opieki w domu. Zanim jednak podejmiecie Państwo ostateczną decyzję dotyczącą powrotu Waszego dziecka do przedszkola, prosimy o zapoznanie się z najważniejszymi zasadami, które będą bezwzględnie obowiązywały naszą całą społeczność przedszkolną w najbliższym czasie:Dzieci, zgłoszone przez rodziców i zakwalifikowane do przyjęcia, zostaną przypisane do grup wg zadeklarowanych godzin pobytu (może się zdarzyć, że w danej grupie będą dzieci w wieku 3-6 lat; rodzeństwa będą uczęszczać do tej samej grupy). Jedna grupa dzieci (po uwzględnieniu metrażu naszych pomieszczeń to 10 dzieci) będzie przebywać w wyznaczonej i stałej sali, pod opieką tych samych nauczycieli (nie gwarantujemy tego, iż będą to dotychczasowi wychowawcy grupy). Przedszkole zapewni taką organizację pracy, aby uniemożliwić stykanie się poszczególnych grup dzieci podczas przyjmowania do placówki/odbioru dzieci oraz w czasie ich pobytu na placu salach, w których będą przebywać dzieci nie będzie przedmiotów i sprzętu, którego nie można skutecznie zdezynfekować lub uprać (np. pluszowe zabawki, puzzle, dywany, gry planszowe, masy kreatywne, książki, itp.). Wszystkie wykorzystywane przez dzieci do zabawy przedmioty, będą dezynfekowane po zakończonej zabawie. Sale będą wietrzone co najmniej raz na godzinę. Dzieci nie będą mogły przynosić z domu do przedszkola ( a także zabierać do domu) żadnych zabawek i innych przedmiotów. Jesteście Państwo zobowiązani do skrupulatnego przestrzegania tej zasady!Dzieci muszą być przyprowadzane i odbierane do/z przedszkola osobiście przez rodziców/opiekunów prawnych, ewentualnie przez osoby upoważnione (brak możliwości korzystania z dowozu autobusem gminnym na dotychczasowych zasadach).Osoby przyprowadzające lub odbierające dziecko nie mogą wchodzić na teren budynku przedszkola ( ewentualną potrzebę wejścia na teren przedszkola należy zgłaszać telefonicznie u dyrektora placówki ). Dziecko będzie odbierane lub odprowadzane od/do rodziców/ opiekunów prawnych przez wyznaczonego pracownika przedszkola, w przedsionku Przedszkola. Osoby odprowadzające/ odbierające dziecko są zobowiązane do stosowania osłony ust i nosa, rąk, oraz zachowania dystansu społecznego- minimum 2 metry w odniesieniu do pracowników przedszkola oraz innych dzieci i ich rodziców. Osobom przyprowadzającym/odbierającym dzieci nie mogą w tym czasie towarzyszyć inne osoby dorosłe oraz inne dzieci nieuczęszczające do naszego przedszkola. Osoby odprowadzające/ odbierające dziecko po wejściu do przedsionka przedszkola zobowiązane są do zdezynfekowania rąk i powiadomienia pracownika przedszkola o swoim przybyciu za pomocą domofonu, następnie dziecku zostanie zmierzona temperatura ( termometrem bezdotykowym). W przypadku stwierdzenia temperatury ciała dziecka powyżej 370C, dziecko nie zostanie przyjęte do placówki, a rodzic/ opiekun prawny zobligowany zostanie do skontaktowania się z lekarzem. Dziecko zdrowe zostanie zaprowadzone prze wyznaczonego przez dyrektora pracownika do szatni, a następnie po starannym umyciu rąk, zostanie przekazane pod opiekę nauczyciela opiekującego się grupą. Kontakt z nauczycielem pełniącym dyżur w grupie będzie możliwy wyłącznie drogą mailową lub telefoniczną. Dzieci należy przyprowadzać do godziny 8:00 ( wcześniej z rodzicami zostanie ustalona dokładna godzina , tak by uniknąć kolejek oraz gromadzenia się rodziców z dziećmi przed budynkiem przedszkola). Punktualnie o godzinie 8:00 przedszkole będzie zamykane w celu dezynfekcji przedsionka i szatni, aby umożliwić bezpieczną dostawę posiłków dla dzieci. Szczegółowe zasady przyprowadzania i odbioru dzieci znajdą się w „Procedurze zapewnienia bezpieczeństwa….”, która będzie zamieszczona na stronie internetowej przedszkola oraz będzie wywieszona na drzwiach wejściowych do przedszkola będą mogły uczęszczać wyłącznie dzieci zdrowe. Wszelkie objawy chorobowe takie jak np. kaszel, katar, gorączka, są absolutnie przeciwskazaniem do przyjęcia dziecka. Muszą być także przyprowadzane/odbierane przez osoby zdrowe. Jeżeli w domu przebywa osoba na kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych nie wolno przyprowadzać dziecka do przedszkola!Przed przyprowadzeniem dziecka do przedszkola rodzice wypełniają oświadczenie, w którym będą zawarte sposoby szybkiej komunikacji z rodzicami/opiekunami dziecka, informacje na temat kontaktów z osobami zakażonymi itp. Obowiązkiem rodzica będzie niezwłoczne powiadomienie dyrektora przedszkola o zmianach dotyczących informacji zawartych w w trakcie pobytu w przedszkolu dziecko będzie manifestowało, przejawiało niepokojące objawy chorobowe zostanie odizolowane od innych dzieci w odrębnym pomieszczeniu i pozostanie pod opieką wyznaczonego przez dyrektora pracownika przedszkola do czasu przyjazdu rodzica. Rodzic zostanie niezwłocznie powiadomiony o powyższym i bezwzględnie zobowiązany do pilnego odebrania dziecka z sytuacji objawów sugerujących zarażenie COVID-19 zostanie powiadomiony także Organ Prowadzący oraz Państwowa Inspekcja Sanitarna a w przypadku braku kontaktu z rodzicem Pogotowie względu na zalecany jak najdłuższy pobyt dzieci na świeżym powietrzu, rodzice mają obowiązek zadbać o odpowiednią odzież dla dziecka dostosowaną do panujących warunków atmosferycznych. Zapasowe ubrania muszą być dostarczane w foliowej torbie. Rodzice, którzy będą potrzebować opieki dla swojego dziecka muszą ten fakt zgłosić co najmniej dwa dni wcześniej dyrektorowi placówki : telefonicznie 071-3131262 lub mailowo: przedszkole@ placówki. W związku z koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa i licznymi obostrzeniami ( w tym także ograniczoną liczbą miejsc) nie ma możliwości przyjęcia dziecka bez wcześniejszego uzgodnienia tego faktu z dyrektorem. Przed przyprowadzeniem dziecka rodzic zobowiązany jest do zapoznania się z procedurami obowiązującymi w przedszkolu w okresie epidemicznym, oraz składa druki deklaracji woli korzystania z zajęć opiekuńczych i Twoje dziecko musi wrócić do przedszkola, prosimy abyś bazując na powyższych ustaleniach, przygotował je na zmiany jakie zastanie. Nauczycielki w grupie będą tłumaczyły dzieciom zasady dotyczące codziennego pobytu w przedszkolu, to, że dzieci powinny zachowywać odstęp między sobą, starając się nie dotykać innych, że będą myć częściej ręce, że nie będą mogły się wspólnie bawić jedną zabawką, że nie będą mogły siedzieć przy stoliku obok siebie, muszą unikać dotykania oczu, nosa i ust, itd. ale to od Twojego przygotowania, w dużej mierze zależy jak ta nowa rzeczywistość zostanie oswojona. Z życzeniami zdrowia dla wszystkich PaństwaMałgorzata MotałaDyrektor Przedszkola Publicznego w Danielowicach To prawdziwa przestroga. Powinni ją przeczytać wszyscy rodzice. Autor Blog Ojciec napisał na Facebooku: "Dostałem dzisiaj maila, którego chciałbym wam za zgodą autora zacytować". Poniżej publikujemy treść maila: "Cześć Ojcze! Jestem Człowiekiem, Który Nie Wyszedł na Ludzi i chcę powiedzieć "dziękuję" w imieniu wszystkich dzieci, które dzięki Tobie nie staną się mną. Bloga czytam już właściwie od kilku lat, chociaż nie jestem w żaden sposób osobą powiązaną z rodzicielstwem - zwyczajnie boję się skrzywdzić ludzi z którymi się zwiążę. Czytam, bo z każdym wpisem dajesz mi trochę wiary, że to, czego udało mi się doświadczyć jako dziecku nie jest normalne i jako "normalne" w ogóle nie powinno być określane, nawet jeśli przez wiele lat to właśnie próbowano mi wmówić. Moi rodzice nigdy nie stosowali wobec mnie przemocy w rozumieniu prawa. W moim przypadku karcenie mieściło się w kontratypie karcenia nieletnich, a co za tym idzie każdy klaps albo ustna nagana nie były przecież niczym poważnym. Pasem udało mi się zarobić tylko kilka razy (pasem mięciutkim i pozbawionym sprzączki, czym zresztą moi rodzice chwalą się po dzień dzisiejszy), a jako dziecku potwornie grzecznemu udzielano mi tylko uwag. Wtedy nikt nie myślał o tym, że te uwagi były wykrzykiwane w moją twarz z odległości kilku centymetrów, że klapsy dawane w dobrej intencji (żeby dziecko nauczyło się nie obgryzać paznokci do krwi ze stresu) powodowały strach przed każdą interwencją rodzica, a moją codziennością stało się kłamstwo w praktycznie każdej dziedzinie życia. Wielu ludzi (w tym moi rodzice) wciąż uważa że tresowanie dziecka jest doskonałym pomysłem, a płacz nie był moim sposobem na szantaż emocjonalny i uniknięcie kolejnego strzelenia w tyłek. Nigdy nie był. Był tylko wyrazem bezgranicznej paniki, której nijak nie dawało się uniknąć. Moi rodzice nigdy się nie dowiedzą, że jako dorosły człowiek muszę zmuszać się do tego, by nauczyć się ich szanować, a nie bać. Nigdy się nie dowiedzą, że opuszczenie domu nie było "wyfrunięciem z gniazda", ale ucieczką od składowania na mnie ich problemów. Nie dowiedzą się ile wydaję na psychologa i jak ciężkie jest teraz budowanie relacji z innymi ludźmi. Nie będą też wiedzieli dlaczego nie wrócę do domu, kiedy będą starzy, nawet jeśli będę łożyć na ich starość, ale wiem, że będą narzekać na swoje dzieci i wnuki, które nigdy ich nie odwiedzają. Drogi Ojcze, dziękuję. Nie tylko dlatego, że może ocalisz chociaż jedno dziecko przed tym, by nie stało się Człowiekiem Który Nie Wyszedł na Ludzi, ale także dlatego, że może ocalisz jakiś rodziców od Wielkiego Opuszczenia Na Starość. Szkoda, że o tym ostatnim nikt nie myśli, a przecież to dokładnie taka sama nieunikniona konsekwencja, jak trzy uderzenia za przyniesioną do domu trójkę. Przyznaję że jednej rzeczy rodzice nauczyli mnie doskonale - nieuchronności ponoszenia konsekwencji swoich działań. Szkoda tylko, że nie nauczyli mnie jak stworzyć rodzinę. Człowiek, Który Nie Wyszedł na Ludzi." I ponownie uważam, że jak dotrze do jednej właściwej osoby i zmieni jej podejście, to było warto. Post został opublikowany na profilu facebookowym Blog Ojciec: Dostałem dzisiaj maila, którego chciałbym wam za zgodą autora zacytować: "Cześć Ojcze! Jestem Człowiekiem, Który Nie... Opublikowany przez Blog Ojciec Wtorek, 29 stycznia 2019 Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć.

list do rodziców od dziecka